ဂျာနယ်ကျော်မမလေး (သူမ)

ဂျာနယ်ကျော် ဦးချစ်မောင်၏ အမှာ  
  အထူးမှာကြားချက်။    ။ဝတ္ထုကောင်းတစ်ခုကို စိတ်အနှောင့်အယှက်  
  မရှိဘဲ အေးအေးဖြောင့်ဖြောင့် ဖတ်လိုသူများသည် ဤနိဒါန်းကို ကျော်၍  
  သွားနိုင်သည်။ ထမင်းစားပြီးစ ဘယ်လမ်းကိုမဆို ဘယ်လို ယာဉ်ကြမ်းမျိုး  
  ဖြင့်ပင် သွားရ သွားရ မတုန်မလှုပ်ဘဲ သွားနိုင်သည့် အဆောင့်ခံနိုင်ရည်ရှိသူ  
  များသာ ဤနိဒါန်းကို ပထမ ဖတ်ပြီးမှ ဝတ္ထုကို ဖတ်သင့်ပေသည်။  
  ရွှေလင်းယုန်  
  ယောက်ျားများသည် အကျပ်အတည်းကျလျှင် ကျားကျားလျားလျား  
  မားမားမတ်မတ် ထ၍ ဆောင်ရွက်တတ်လျက် မိန်းမတို့မှာ အကျပ်အတည်း  
  ကျလျှင် ငိုဖို့သာ တတ်သည်ဟူ၍ လူအများစိတ်ဝယ် ထင်မှတ်နေကြလေသည်။  
  စင်စစ်သော်ကား ထိုသို့ မှတ်ထင်ယူဆသူများသည် သဘောတရားအစစ်အမှန်  
  ကို နားမလည်သောကြောင့်သာ ထိုကဲ့သို့ မှတ်ထင်ယူဆကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။  
  သဘောတရားအစစ်အမှန်ကိုတကယ်နားလည်သောအခါ မိန်းမသည် ယောက်ျား  
  ထက် အဆပေါင်းများစွာ သန်မာ ဇွဲကောင်း၍ ယောက်ျား ဖြစ်သူမှာ ၄င်းထက်  
  သန်မာဇွဲကောင်းသည့် မိန်းမဆိုသော အဖော်အလှော် မရှိလျှင် လူ့လောက၌  
  လူလို မနေဘဲ တိရစ္ဆာန်လို နေသူနေ၍ တောတောင်များ အကြားတွင်  
  ရသေ့ရဟန်းလို နေသူတို့မှာ နေကုန်ကြမည်ကား အမှန်မုချပင် ဖြစ်လေသည်။  
  ထို့ပြင် လောကကြီး တစ်ခုလုံးပင် မြန်မြန်ဆိတ်သုဉ်းဖို့ ရှိနေလေသည်။